De behoefte om te roken is iets vreemds. Dus goed dat je dit artikel even doorneemt. Geen enkele andere rookstopmethode maakt immers een onderscheid tussen de drang om te roken en het verlangen om te roken. Nochtans is dit een cruciaal onderscheid in het hele stoppen met roken verhaal. Zonder dit onderscheid te kennen, wordt stoppen met roken enorm moeilijk, omdat het de haat-liefde verhouding die je met een sigaret hebt weerspiegelt.
Als je graag wilt stoppen met roken, moet je eerst de juiste kennis opdoen over nicotine en een sigaret opdat je niet in deze haat-liefde verhouding verstrengeld blijft.
De meeste rookstopmethoden hebben het vaak over een “behoefte” om te roken. Maar welke behoefte is dat nu eigenlijk? Het verlangen naar een sigaret? Of het gevoel dat je een sigaret “nodig” hebt om te functioneren.
Daarom leg ik je hier graag – en exclusief met de rookstoplossing- even het onderscheid uit tussen het verlangen naar een sigaret en de drang om te roken. Wie weet ben je er wel wat mee 😉
inhoud
1 Het Verlangen naar een sigaret is een mentaal een een fysiek verschijnsel
2 Mentaal: de sigaret is een trouwe levensgezel
3 Wonderbaarlijke functies van het lichaam
4 Fysiek: het willen ervaren van het Ah-dat-doet-deugd-gevoel
5 Hoe mijn verlangen in een sigaret verdween
6 ‘De drang om te roken’ is 100% mentaal
7 Hoe ik ontdekt heb wat de drang om te roken is
8 Wat rokers bedoelen met de drang om te roken
9 Hoe herken je de drang om te roken?
10 Niet-rokers bekijken de sigaret niet als vriend, noch als vijand
11 Conclusie
1 Het ‘Verlangen naar Sigaret’ is een Fysiek Verschijnsel met emotionele gevolgen.
Het verlangen naar een sigaret betekent dat je wilt roken en dat je graag rookt.
De sigaretten na het eten, of als je een lange tijd niet gerookt had, die smaakten precies anders. Dat is belachelijk natuurlijk, want het zijn exact dezelfde sigaretten.
Ik rookte minimum een pakje per dag en laat me zeggen dat van de 20 sigaretten die ik rookte, ik bij 15 van die sigaretten naar de sigaret keek en hardop zei: ‘Stulens, wààrom doet ge dat toch in godsnaam?!’
Anderzijds, bij de andere 5 sigaretten, voelde ik in mijn lichaam een soort gevoel van opluchting of ontspanning, hoe je het ook wilt noemen. ‘Dààrvoor doe ik het!’ zei ik dan met een brede smile op mijn gezicht.
Dat je dit gevoel maar bij slechts enkele sigaretten per dag voelt (lees mijn artikel over 3 speciale sigaretten) is een verschijnsel dat door wetenschappers totaal verkeerd begrepen en geïnterpreteerd wordt.
Als zelfs de experten niet weten hoe dit komt, hoe zouden wij het dan moeten weten? Dat zal wel door het effect van nicotine komen zeker? Concludeert zowat iedereen. Foutief.
Ik verwijs er nu vaak naar als het opgelucht gevoel of Ah-dat-doet-deugd-gevoel.
Doordat de wetenschappers bij hun interpretatie van dit gevoel grandioos in de fout gaan, versterken zij jouw verlangen om te roken enkel en alleen maar.
De roker gaat -onterecht- geloven dat hij oprecht van een sigaret geniet
‘Het is door de verkeerde interpretatie van dit gevoel dat de roker de illusie ervaart dat hij iets bezit dat de niet-roker zou moeten missen’
Het ook door deze illusie dat de angst om de sigaret te missen ontstaat. Een voorbeeld hiervan is dat de roker denkt dat zijn leven minder aangenaam zou zijn als hij dit gevoel moet missen wanneer hij stopt met roken.
Doordat jij bij enkele sigaretten een gevoel van opluchting ervaart, creëer je een verlangen naar dit gevoel. Dat dit een bewijs van nicotineverslaving zou zijn is gewoon dom. Temeer omdat dit gevoel niet veroorzaakt wordt door nicotine.
Dit verlangen zorgt ervoor dat jij van bepaalde sigaretten denkt te genieten. Sigaretten die je rookt op basis van verlangen zijn bvb de sigaret na het eten, de sigaret tijdens de pauze of bij een kop koffie, wanneer je uit gaat enz … .
Doordat je dit gevoel van opluchting af en toe ervaart, ben je gehecht geraakt aan de sigaret. Dit gevoel lijkt immers een van je primaire behoeftes te voldoen: plezier in het leven.
Je hebt er in zekere zin zelfs een emotionele band mee opgebouwd. Wanneer dit het geval is, zie je de sigaret als een vriend en is het normaal dat je af en toe naar deze beloning verlangt.
Als je mijn artikel over het verstand, een geniaal instrument gelezen zou hebben dan zal je wel begrepen hebben dat het verlangen om te roken diep verborgen zit in het emotionele brein.
Enfin. Het is een goed bewaard geheim dat dit opgelucht gevoel een illusie is die – in tegenstelling tot wat iedereen beweert – niets met nicotine te maken heeft.
Als je deze illusie doorziet zal de emotionele gehechtheid en het verlangen naar een sigaret gemakkelijk uitdoven. Zelfs als je het gevoel van opluchting ervaart terwijl je rookt. Omdat je nu weet wat het echt betekent.
Pas dan zal ook de angst om de sigaret te missen verdwijnen. Maar dat even terzijde.
Kijk, voordat mijn grootvader stierf aan longkanker, rookte ik graag. Punt. Ik genoot van roken, ik vierde er tal van zware feestjes mee. Ik verlangde naar een sigaret lang voordat mijn pauze begon. Ik zag de sigaret als een beloning en ik dacht er verder niet bij na.
Kijk, de sigaret was altijd van de partij en hoorde er ook gewoon bij. Als er iets te vieren viel, tijdens de pauze, na een lange dag werk. Ik zei altijd: ‘De sigaret is er voor mij in goede tijden en in slechte tijden! En … die zaagt tenminste niet!’
Nadat mijn grootvader gestorven is aan longkanker, wilde ik echter graag stoppen met roken. Ik heb nadien nog 5 lange jaren gerookt. Maar niet meer omdat ik er van genoot of omdat ik ernaar verlangde.
Na de dood van mijn grootvader walgde ik van sigaretten. Ik begon te “proeven” dat de sigaret helemaal zo lekker niet was als ik voordien altijd gedacht had!
Vijf lange jaren later was mijn verlangen om te roken was verdwenen, maar toch bleef ik roken. Vruchteloos zoekend naar het gevoel van opluchting. Dat ik bij tijd en wijlen nog wel voelde, maar de walging voor sigaretten zorgde ervoor dat ik eigenlijk niet meer van een sigaret kon genieten.
En toch bleef ik roken.
Ik heb ik veel gerookt, heel veel. Wat me wel al vaak opgevallen was, was dat niet iedere sigaret hetzelfde smaakte.
1.C Hoe mijn Verlangen naar een Sigaret verdween
Als de roker niet weet hoe dit verlangen, zowel fysiek als mentaal ontstaat, dan zal hij de rest van zijn leven op de een of andere manier met nostalgie terugkijken naar dit dit ah-dat-doet-deugd-gevoel. Dat verklaart waarom rokers die nooit begrepen hebben vanwaar dit gevoel komt jaaaaaaren na stopdatum af en toe nog eens verlangen naar een sigaret.
Toen ik de marketingtrucs van de tabaksindustrie doorzag, verdween mijnverlangen in een sigaret onmiddellijk.
- Ik begreep waarom hij geen trouwe vriend van me was.
- Ik begreep hoe dit ah-dat-doet-deugd-gevoel in ons lichaam ontstaat en daarom snakte ik ook helemaal niet meer naar dit gevoel.
Ik had een kleine doorbraak gevonden door het verdwijnen van mijn verlangen om te roken, maar ik had nog steeds last van een stem in mijn hoofd dat zei:
‘Lekker of niet, ik MOET gewoon een sigaret hebben. NU’
De Drang om te Roken is een 100% Mentaal gegegeven.
De drang om te roken is een gevoel dat ontstaat dat je MOET roken, zelfs al wil je helemaal niet meer roken en voel je geen verlangen meer naar een sigaret.
Het is 100% het gevolg van het feit dat je denkt dat je verslaafd bent aan roken, waardoor dat je denkt dat je nicotine NODIG hebt.
Kijk, ik had geen zin meer in een sigaret:
- Ik wistdat een sigaret geen steun en toeverlaat
- Ik wistdat een sigaret geen voordelen
- Ik had helemaal geen opgelucht gevoelmeer als ik rookte.
- Ik beschouwde de sigaret zelfs als een vijand
Ik wilde helemaal niet meer roken. Ik wilde godverdomme HIER EN NUstoppen met roken. En toch stak ik een sigaret op. Niet omdat ik dat wilde,maar …
omdat ik precies een stemmetje in mijn hoofd dat zei dat ik een sigaret MOEST roken. Hoe kon dat nu?
‘Ik had het gevoel dat ik de sigaret NODIG had en dat ik niet kon functioneren zonder nicotine. De drang om te roken is het gevoel dat je MOET roken’
Doordat ze je wijsmaken dat je verslaafd zou zijn, beschouw je de sigaret als iets wat je nodig hebt om te kunnen (over)leven, maar tegelijkertijd beschouw je het als een VIJAND die je ziek maakt!
Dit gevoel creeërt een voortdurende vlucht-vecht reactie en faalangst.
De drang om te roken is dan ook geen emotioneel gegeven. Het is een overlevingsdrang die gelegen in je reptielenbrein.
Dit is het grootste probleem waarmee alle rokers geconfronteerd worden om BLIJVEND te stoppen met roken.
Hoe Ik ontdekt het wat de Drang om te Roken juist is.
Nadat ik ontdekte dat ik onmogelijk verslaafd kon zijn aan nicotine, was mijn zin in een sigaret verdwenen. Het was klaar: ik wilde niet meer roken.
Maar dat stemmetje … ‘Zou ik dan toch mentaal verslaafd zijn? Zou ik die vijand ooit kunnen verslaan?’
Jaren voordien had ik het boek de Kracht van het Nu van Eckhart Tolle gelezen.
In andere filosofische en psyhologische boeken kwam ik ook uitspraken tegen zoals Je bent wat je denkt.
Toen ik éénmaal begreep hoe de drang om te roken ontstond, voelde ik diep vanbinnen dat ik nooit fysiek én mentaal verslaafd geweest was.
Men had mij dat wijsgemaakt (lees Big Tobacco, Big Pharma, de wetenschap en ‘s werelds meest bekende rookstopmethode) en ik had blindelings op hen vertrouwd.
Toen voelde ik dat mijn zelf-vertrouwen terugkwam en voelde ik mijn mentale kracht groeien. Ik had echt zoiets van: ‘Oké, maar deze onzin pik ik echt niet langer!’
Maar ik zou niet te hard van stapel lopen.
Ik had immers nog steeds angst om te stoppen met roken. Ik dacht nog steeds dat ik te zwak zou zijn om te kunnen stoppen.
Ik had nog niet helemaal in de gaten hoe dat juist in elkaar zat. Maar dat zou snel veranderen (dat leg ik je uit in het volgende artikel)
Wat Rokers bedoelen met de ‘Drang om te Roken’
Zoals reeds gezegd, de drang om te roken is het stemmetje in je hoofd dat zegt: ‘Ik moet NU een sigaret roken!’ …
Die drang is aanwezig, zelfs als je helemaal geen zin hebt in een sigaret.
Voorbeeld:
Toen ik nog een stevige roker was, waren er vaak momenten dat ik een stemmetje hoorde dat zei: ‘Ik moet een sigaret hebben!’, terwijl ik al een sigaret aan het roken was. Hoe vreemd is dat dan wel?
Kettingrokers hebben voortdurend het gevoel dat ze moeten roken, ook al hebben ze helemaal geen verlangen om te roken en ervaren ze NOOIT het ah-dat-doet-deugd-gevoel.
Sterker nog, ze weten niet eens dat ze aan het roken zijn.
Het stemmetje in hun hoofd zegt voortdurend: ‘Ik moet nog een sigaret roken!’En dat doen ze dan ook.
De drang om te roken is dus geen fysiek gevoel. Het is een mentale dwang, het stemmetje in je hoofd dat jou precies overneemt en je toch dwingt om te gaan roken, zelfs al heb je er geen zin in.
- De drang om te roken is het stemmetje in je hoofd dat zegt: ‘Ik moet NU een sigaret hebben.
- Als je onder invloed van de drang om te roken rookt, dan kijk je naar je sigaret en denk je: ‘Moest ik nu echt zo nodig roken, ik heb hier toch helemaal niet aan!’
- Vervolgens wordt je boos op jezelf en op de sigaret, de grote vijand.
Waaraan herken Je de Drang om te Roken
De drang om te roken is een 100% mentaal gegeven. Het komt voort uit ons reptielen brein, het oudste deel van onze hersenen dat reageert als we in nooddenken te zijn. Het heeft niets te maken met een sigaret als ‘vriendje’.
Doordat je denkt dat je verslaafd bent, denkt dit reptielenbrein dat we de sigaret nodig hebben.
Dat betekent dus ook dat als je dan geen sigaret kan roken, dat je eremotioneel en met paniek op gaat reageren:
- Je moét hier en nu een sigaret hebben, zelfs als je niet meer wilt roken.
- Je wordt gefrustreerd, humeurig en kwaad als je niet NU onmiddellijk kan roken. (dit wordt onterecht de mentale ontwenningsverschijnselen genoemd 😉 )
- Er ontstaat een gevoel van paniek als je niet kan/mag roken.
- Je bent achteraf kwaad op jezelf als je toch gerookt hebt.
- De sigaret wordt een vijand (waarvan je angst hebt dat je hem nooit zal kunnen verslaan => faalangst)
Het is totale onzin van de wetenschap om deze angsten, onrust en frustratie toe te wijzen aan nicotine. Dat heb ik klaar en duidelijk uitgelegd in de 4e video van de gratis videoreeks over het officiële rapport van de nicotineverslaving.
Even samengevat!
Het verlangen naar een sigaret
- is het willenervaren van het fysieke gevoel dat bij enkele sigaretten ontstaat: het Ah-dat-doet-deugd-gevoel
- Het verlangen naar een sigaret is ook een emotionele band die je met je trouwe levensgezel opgebouwd hebt. Jouw VRIEND
De drang om te roken
- is het gevoel dat je moet Het is het gevoel dat je nu gedwongen wordt om te roken, zélfs al wil je helemaal niet meer roken. Hierdoor bekijk je de sigaret ook als een VIJAND, waar je ziek van wordt, maar die je nu eenmaal nodig hebt omdat je verslaafd bent.
- Niet-Rokers zien de Sigaret niet als een vriend, maar ook niet als een vijand. Een sigaret laat hen koud!
DEZE HAAT-LIEFDE VERHOUDING ZET EEN ROKER MUURVAST
- Zolang je de sigaret bekijkt als een Trouwe levensgezel zal je verlangen naar een sigaret NOOIT verdwijnen.
- Zolang je de sigaret bekijkt als een verslaving, bekijk je de sigaret als een VIJAND die je nodig hebt. En dan zal je een ongemeen harde strijdblijven leveren over wie er nu ‘de baas’ Zelfs nadat je gestopt bent met roken.
Om een niet-roker te worden, moet je leren denken als een niet-roker. Niet-rokers zien een sigaret niet als een vriend, maar ook niet als een vijand.
Hier is iets nieuws: een sigaret laat de niet-roker volledig koud!
- Toen ik ontdekte wat het fysieke en het emotionele verlangen naar een sigaret juist is, zag ik de sigaret niet meer als een vriend en had ik nog meer zin in een glaasje toiletreiniger dan in een sigaret. Toch bleef ik roken.
- Toen ik begreep hoe de drangom te roken ontstaat, zag ik de sigaret niet meer als een vijand en stopte ik met vechten!
- Ik stopte op speelse wijzemet roken. Moeiteloos
Rookstopmethoden die beweren dat je verslaafd zou zijn, nemen soms je verlangen om te roken wel weg, maar ze versterken jouw waanbeeld van een sigaret als een noodzakelijke VIJAND.
Dit versterkt jouw drang om te roken alleen maar.
Het gevolg is dat je een strijd aangaat die je niet kàn winnen. Een sigaret is geen vijand, het is een dood voorwerp.
De sigaret is een menselijke creatie die er niet om gevraagd heeft de hoofdrolte spelen in een Hollywoodfilm met de tabakindustrie als regisseur!
4 Conclusie
Hier is iets Radicaal nieuws:
Je bent niet verslaafd aan nicotine en je bent niet mentaal verslaafd aan een sigaret. Als je dat éénmaal goed begrepen hebt, is stoppen met roken het meest vanzelfsprekende wat je ooit zult doen.
Aandacht!
Als je het artikel de moeite waard is om te lezen, dan is het ook de moeite waard om het aan anderen aan te bevelen. Druk dus op één of meerdere knoppen 😉 Thx
Wil je jouw mening kwijt of heb je een vraag die je graag door mij beantwoord ziet? Shoot!
